Είχα την ατυχία να διαβάσω το έντυπο έκδοσης Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών της Κυπριακής Δημοκρατίας με τίτλο «Κύπρος και Ομοσπονδία».
Πρόκειται για δημόσια σπατάλη για την έκδοση, κακής ποιότητας διαφημιστικής προσούρας με την οποία επιβαρύνθηκε ο Κύπριος φορολογούμενος. Αν μετά από 45, περίπου, χρόνια από τότε που η πρώην Σοβιετική Ένωση και οι Τούρκοι πλάσαραν επίσημα την ιδέα της Ομοσπονδίας την οποία οι Τούρκοι χαρακτήρισαν σαν «Τούρκικο παράδεισο» δεν κατάλαβε ο δύσμοιρος Κύπριος πολίτης, τι σημαίνει Ομοσπονδία, τότε είμαστε άξιοι της τύχης μας. Ο τίτλος της προσούρας έπρεπε να ήταν Κύπρος V. Ομοσπονδία.
Οι προσπάθειες βεβαίως ωραιοποίησης του Συνταγματικού πλαισίου της Ομοσπονδίας, δεν έχει καμία σχέση με την Κυπριακή πραγματικότητα. Με το να εισηγείται το φυλλάδιο αυτό ότι το Ομοσπονδιακό σύστημα προσαρμόζεται στις ανάγκες της κάθε χώρας, παραπλανεί ουσιωδώς σε σχέση με την Κυπριακή προσαρμογή για τους εξής λόγους:
1. Όπως αναφέρει ο γνωστός συνταγματολόγος S.A. de Smith στο βιβλίο του «Συνταγματικό και Διοικητικό Δίκαιο, 2η έκδοση, σελίδα 33 , μπορεί ένα σύστημα να περιγράφεται ομοσπονδιακό αλλά στην πραγματικότητα να είναι ενιαίο ή και το αντίθετο, δηλαδή να λέγεται ενιαίο αλλά να λειτουργεί σαν ομοσπονδιακό. Σημασία δεν έχει η ορολογία αλλά το περιεχόμενο. Στην πραγματικότητα η λύση της Ομοσπονδίας που προδιαγράφεται βασισμένη στο σχέδιο Ανάν, στο οποίο οι νυν κυβερνώντες είπαν το «όχι» για να τσιμεττώσουν σήμερα το «ναι», ανεξαρτήτως της ορολογίας ουσιαστικά είναι καθαρά διχοτομική και συνομοσπονδιακή. Γι’ αυτό και απερρίφθη από τον Κυπριακό λαό στο δημοψήφισμα του Απριλίου 2004.
2. Έγκυροι καθηγητές εκφράζουν τον φόβο και την ανησυχία ότι ομοσπονδίες βασισμένες σε ζώνες όπως αυτή που προτείνεται για την Κύπρο, στις οποίες μαντρίζονται εθνικές ομάδες (ζώνη νότου Έλληνες , ζώνη βορρά Τούρκοι) είναι πολύ πιθανόν αντί να συντείνουν στην επανένωση να διαιωνίζουν τον διαχωρισμό πάνω στην βάση φυλετικών διακρίσεων. Βλέπε: Comparative Government and Politics, 4th, page 175, Hague Harrop and Breslin.
3. Στην Κύπρο δεν μιλούμε για προσπάθεια ομοσπονδοποίησης δύο υφιστάμενων πολιτειών, αλλά για την διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσα στο πλαίσιο επιβολής λύσης που απορρέει από παράνομη επέμβαση και κατοχή Κυπριακού εδάφους. Η προσπάθεια είναι να δοθεί νομική επικάλυψη σε συνεχιζόμενη παραβίαση και βιασμό του Διεθνούς Δίκαιου, της εθνικής ανεξαρτησίας και της Κυπριακής Δημοκρατίας, για χάριν προώθησης συμφερόντων τρίτων και της Τουρκίας που αμάν - αμάν Αμερικάνοι και Εγγλέζοι και κάποιοι συμφεροντολόγοι Ευρωπαίοι θέλουν να εντάξουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
4. Στην Κύπρο επίσης δεν συνομιλούμε για «Ομοσπονδία» όπως το φυλλάδιο αυτό επιχειρεί να παραπλανήσει. Συνομιλούμε για «διζωνική, δικοινοτική Ομοσπονδία», δηλαδή μια ομοσπονδία δύο ζωνών με κατοχυρωμένες πλειοψηφίες πληθυσμών, Τούρκων στο Βορρά και Ελλήνων στο Νότο και επανασχεδιασμό του περιουσιακού μέσα από μαζικές απαλλοτριώσεις και ανταλλαγή περιουσιών για να έχουν οι Τούρκοι αυτό που δεν έχουν σήμερα, πληθυσμιακή και περιουσιακή πλειοψηφία στον Βορρά. Με το να λέμε ότι δεν το δεχτήκαμε αυτό, είμαστε παραπλανητικοί γιατί αυτό συζητούμε τώρα και αργά ή γρήγορα, όταν το συζητούμε, θα το δεχθούμε ολικώς ή μερικώς.
5. Μιλούμε επίσης για ένα σύστημα όπου για να περάσει οποιοσδήποτε Νόμος ή Απόφαση, πρέπει να υπάρχει ομοφωνία των δύο συνεταίρων. Μιλούμε, δηλαδή, για ένα κράτος όπου η διακυβέρνηση θα γίνεται με διαιτησία και Δικαστικές Αποφάσεις (Government by Arbitration) και ένα κράτος με ανταλλαγή προέδρων “swapping presidents” ‘όπου η ψήφος του Ελληνοκύπριου για την εκλογή του εκ περιτροπής Τουρκοκύπριου Προέδρου έχει μειωμένη ισχύ για να επιβληθεί η προσκρούστρεια λύση όπου βασικά ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα θυσιάζονται στο βωμό των πολιτικών σκοπιμοτήτων.
6. Στην «διζωνική δικοινοτική Ομοσπονδία», οι Τούρκοι έποικοι, κουβαλητοί από την Ανατολία, θα έχουν την πλειοψηφία δεδομένου ότι με δική μας πρόταση 50.000 έποικοι θα νομιμοποιηθούν σαν Κύπριοι πολίτες. Αν ληφθεί υπόψη ότι αυτοί θα φέρουν και το συγγενολόι τους, πολύ σύντομα θα είναι πολύ περισσότεροι από τους Τουρκοκύπριους.
7. Όταν λοιπόν, αγαπητοί κυβερνώντες, μιλούμε για «Κύπρο και Ομοσπονδία», αντί να προσπαθούμε να ωραιοποιούμε την κατάσταση, λέγοντας στον Κύπριο πολίτη «μια σωστή λύση θα δώσει νέα ώθηση στο κράτος και τον λαό μας και θα επιτρέψει να προχωρήσουμε μπροστά…. ώστε να οικοδομήσουμε ένα ευτυχισμένο μέλλον για μας και τα παιδιά μας» (τελευταία σελίδα της διαφημιστικής προσούρας), θα πρέπει να του πούμε και τα πιο πάνω για να καταλάβει ο Κύπριος πολίτης ότι μέσα από το αδιέξοδο που θα δημιουργηθεί την πρώτη κιόλας μέρα υπογραφής των συμφωνιών, η μειονότητας που αναβαθμίστηκε σε κοινότητα το 1960 και τώρα σε λαό, θα νομιμοποιηθεί για να πετύχει την διεθνή αναγνώριση της σαν η «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» η οποία με τον λαό της, θα ζητήσει πλέον αυτοδιάθεση. Η προσούρα τότε θα έπρεπε να είναι «Πωλείται Πατρίς»
Δρ. Χρίστος Κληρίδης
Αναπληρωτής Καθηγητής Δικαίου
Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου
Δικηγόρος
